در سال ۲۰۱۹، حدود ۶۴ هزار تن توانستند در یک کشور امن زندگی جدیدی را آغاز کنند، اما براساس اطلاعات کمیساریای عالی سازمان ملل، ۱.۴ میلیون تن نیازمند به وطن جدیدی هستند.

در سراسر جهان، بیش از ۷۰ میلیون تن آواره شده اند که حدود ۳۰ میلیون تن از آن ها در کشورشان به سر نمی برند. بیشتر آن ها امیدوارند که بتوانند به وطن شان بازگردند.

کریس ملتسر، سخنگوی کمیساریای عالی سازمان ملل در آلمان گفت: «ما توجه مان را معطوف به آسیب پذیرترین افراد در میان مهاجران آسیب پذیر کرده ایم. زنان بیوه با کودکان خوردسال، همجنس گرایانی که در برخی از جوامع زندگی شان در خطر است. یا افراد معیوبی که در اروپا یا شمال امریکا می توانند زندگی کاملا عادی داشته باشند، اما در سوریه یا لیبیا به سختی می توانند زنده بمانند».

کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان فقط به آوارگانی رسیدگی می کند که تحت تعقیب هستند و مهاجرانی که که در خارج به دنبال امکانات کاری بهتر برای حمایت از خانواده های شان هستند، مد نظر این سازمان نیست.

اسمروم، تاریخ شناس اریتریایی در اواخر سال ۲۰۱۸ در آلمان پذیرفته شد و امروز در هامبورگ زندگی می کند.  او به «یو ان اچ سی ار» در آلمان گفت که در کشورش برای انجام دوره عسکری به مدت نامحدود به اردو فراخوانده شده و به این خاطر فرار کرده است.

اسمروم در لیبیا به کمپ مهاجران بازداشتی انتقال داده شد و در آن جا مجبور بود با صدها تن دیگر تحت شرایط غیرانسانی زندگی کند. خشونت دائمی نگهبانان کمپ نیز عرصه را بر آن ها تنگ کرده بود. او می گوید که به عنوان یک جوان مسیحی در یک کشور مسلمان در مقایسه با دیگران با دشواری های بیشتری روبرو بوده است. کمیساریای عالی سازمان ملل در آن کمپ متوجه اسمروم شد و به این نتیجه رسید که او نیاز ویژه ای به محافظت دارد.  به گزارش «یو ان اچ سی ار» اسمروم امروز به خوبی بر زبان آلمانی تسلط دارد و می خواهد به زودی به عنوان حسابدار یا مربی یک دوره آموزشی را آغاز کند.

آلمان در سال ۲۰۱۹، در زمینه  پذیرش مهاجران بسیار آسیب پذیر جزو پنج کشور اول بود.  ایالات متحده امریکا با ۲۱ هزار تن در جایگاه نخست قرار داشت. البته در این کشور آمادگی برای پذیرش مهاجران به شدت کاهش یافته است. در سال ۲۰۱۶ و پیش از این که دوره کاری دونالد ترامپ، رئیس جمهور این کشور آغاز شود، امریکا تقریبا  ۸۰ هزار تن را در چارچوب برنامه اسکان مجدد قبول کرد.

در جایگاه دوم پس از امریکا، کانادا قرار می گیرد که حدود ۹ هزار تن را در سال گذشته پذیرفت. بریتانیای کبیر با پذیرش ۵۸۰۰ تن، سویدن با ۵ هزار تن و آلمان با ۴۶۰۰ تن در جایگاه های بعدی قرار می گیرند.

بیشتر افرادی که نیاز ویژه ای به محافظت دارند، از کشورهای سوریه، کانگو و میانمار (برمای سابق) هستند.

کشورهای اتحادیه اروپا در سال روان می خواهند به طور مشترک  امکان اسکان مجدد ۳۰ هزار آواره بسیار آسیب پذیر را فراهم کنند. طبق اطلاعات وزارت داخله آلمان فدرال ۵۵۰۰ از آن ها به آلمان خواهند آمد.

در میان افرادی که نیاز ویژه ای به محافظت دارند، افرادی هستند که به خاطر سیاست های تبعیض آمیز حکومت کشورشان تحت تعقیب قرار دارند. به طور مثال برخی از آن ها به دلایل مذهبی و یا گرایش های جنسی  تعقیب می شوند.

به گفته گرانین اوهارا، مدیر کمیساریای عالی سازمان ملل در بخش محافظت بین المللی،  تغییر رویه سیاسی در این کشورها بهترین راه حل  است . اما او افزود که «همه چیز به این آسانی پیش نمی رود».  او این اتهام را که با اجرای برنامه تجدید اسکان برای افراد آسیب پذیر، به قاچاقبران کمک می شود، رد کرد و گفت، «بیشتر اشخاصی که تحت تعقیب قرار می گیرند، کشورشان را ترک نمی کنند، بلکه می مانند تا علیه این وضعیت مبارزه کنند».