قوانین مهاجرت به اروپا

کشورهای اتحادیه اروپا از پیشروان عرصه‌ی مهاجرت در سطح جهانی هستند. اغلب، مردم تصور می‌کنند چون کشورهای اتحادیه اروپا روابط صمیمانه‌ای دارند، قوانین مهاجرت به اروپا هم مشخص و یکسان است. اما این‌طور نیست.

البته یک سری از قوانین مهاجرت هست که در سرتاسر اروپا یکسان هستند. اما قوانینی هم هستند که هر یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای خود مشخص می‌کنند. این بدان معنی است که قوانین مهاجرت در کشورهای مختلف اروپا یکسان نیستند و برای یافتن پاسخ سؤالات جزئی خود باید به مسئولین مهاجرت کشور مورد نظر مراجعه کنید.

نقش اتحادیه اروپا در تعیین قوانین مهاجرت

اتحادیه اروپا از سال ۱۹۹۹، در تلاش بوده است بخش مشترک قوانین مهاجرت به اروپا را برنامه‌ریزی کند. کشورهای عضو اتحادیه در این موضوع توافق دارند که باید یک سری قانون مشترک برای مهاجرت و ویزا در همه‌ی این کشورها وجود داشته باشد. این قوانین مهاجرت اولین بار طی قراردادی در سال ۲۰۰۹ به تصویب کشورهای اتحادیه اروپا رسیدند.

در حال حاضر قوانینی که بین این کشورها مشترک هستند دو دسته اند:

1- این قوانین که به شهروندان کشورهای غیراروپایی اجازه می‌دهند در اروپا مشغول به تحصیل یا کار شوند، افراد زیر را شامل می‌شوند:

• کارگران ماهر و متخصص
• محققان
• دانشجویان
• کارآموزان، دانش‌آموزان و داوطلبان
• کارمندان انتقالی شرکت‌ها
• کارگران فصلی

2- دسته دوم، قوانینی هستند که اجازه می‌دهند غیراروپایی‌هایی که به صورت قانونی در اروپا زندگی می‌کنند، اعضای خانواده‌ی خود را برای زندگی به اروپا بیاورند و برای آن‌ها اقامت طولانی‌مدت بگیرند.

استثنائات قوانین مهاجرت به اروپا

• در دانمارک قوانین مشترک اروپا در مورد مهاجرت، ویزا و پناهندگی معتبر نیستند.
• ایرلند و انگلستان بسته به هر مورد مهاجرتی ممکن است تصمیم بگیرند از قوانین مهاجرت به اروپا تبعیت کنند یا نکنند.

نقش هر کشور در تعیین قوانین مهاجرت به اروپا

• تعداد مهاجرانی که اجازه دارند برای یافتن کار وارد آن کشور شوند؛
• تصمیم نهایی در مورد درخواست مهاجرت هر متقاضی؛
• شرایط اخذ مجوز اقامت و کار در مواردی که قانون مشترکی وجود نداشته باشد.

قوانین مهاجرت برای کسانی که در اروپا هستند

اگر پای شما به اروپا باز شده باز هم ممکن است لازم شود با قوانین مهاجرت سر کار داشته باشید. مثلاً اگر یکی از اعضای خانواده بخواهد به شما بپیوندد، یا اگر بخواهید مجوز اقامت طولانی مدت بگیرید یا به کشور اروپایی دیگری مهاجرت کنید. در ادامه به این بخش از قوانین مهاجرت به اروپا می‌پردازیم.

قوانین پیوست به خانواده

اگر برای اخذ ویزا جهت پیوست خانواده به خودتان در اروپا درخواست بدهید، به شما «اسپانسر» گفته می‌شود.

اما چه کسانی می‌توانند برای اخذ ویزای پیوست به خانواده اقدام کنند؟

طبق قوانین مهاجرت اروپا شرایط زیر برای درخواست ویزای پیوست خانواده لازم است:

• از یکی از کشورهای اتحادیه اروپا مجوز اقامتی حداقل یک ساله داشته باشید.
• «احتمال منطقی» ماندن شما به طور دائمی در اروپا وجود داشته باشد. این «احتمال منطقی» را قوانین مهاجرت هر کشور اروپایی به طور جداگانه تعیین می‌کند.

در برخی از کشورهای اروپایی، قبل از درخواست اخذ ویزا برای اعضای خانواده لازم است حداقل دو یا سه سال در آن کشور زندگی کرده باشید.

طبق قوانین مهاجرت به اروپا شما می‌توانید برای افراد زیر درخواست پیوست به خانواده بدهید:

• همسر (که اگر در کشور اروپایی مورد نظر ازدواج همجنسگرایان قانونی باشد، می‌تواند همجنس شما باشد). در اروپا چندهمسری قانونی نیست. بنابراین فقط یک همسر می‌تواند از قانون پیوست به خانواده استفاده کند.
• فرزندان زیر سن قانونی شما و همسرتان.
• فرزند حاصل از روابط قبلی در صورتی که حق حضانت با شما باشد. در صورت حضانت مشترک، رضایت ولی دیگر هم لازم است.

نکته: فرزندانی زیر سن قانونی حساب می‌شوند که طبق قانون کشور اروپایی مورد نظر به سن قانونی نرسیده و ازدواج نکرده باشند. این قانون شامل فرزندخوانده هم می‌شود.

قوانین مهاجرت به اروپا برای اقامت طولانی مدت

• منبع درآمدی ثابت، کافی و منظم داشته باشید.
• بیمه سلامت داشته باشید.
  بسته به قوانین مهاجرت کشور اروپایی که در آن زندگی می‌کنید ممکن است از شما آزمون‌هایی در مورد زبان و فرهنگ آن کشور هم گرفته شود. یا ممکن است لازم باشد نشان دهید که محل زندگی مناسبی دارید.

در مورد شرط پنج سال زندگی پیاپی لازم است ذکر شود که در این مدت حق خروج از کشور را دارید. اما طبق قوانین مهاجرت به اروپا، زمان خروج شما از کشور نباید بیش از ۶ ماه پیاپی باشد و جمع زمانهایی که خارج از کشور بوده‌اید هم نباید بیشتر از ۱۰ ماه باشد.

قوانین مهاجرت از یک کشور اروپایی به کشور دیگر

اگر شهروند غیر اروپایی مقیم اتحادیه اروپا هستید ممکن است بتوانید به کشور اروپایی دیگری بروید. اما قوانین آن بستگی دارد به نوع ویزا یا اقامتی که دارید، اینکه چه مدت قصد دارید در آن کشور بمانید و همچنین قوانین کشور مقصد.

با اخذ ویزای شینگن کوتاه مدت (کمتر از ۹۰ روز) می‌توانید در طول سفر خود به دیگر کشورهای حوزه شینگن هم بروید. زمان و تعداد دفعات خروج شما بستگی به نوع ویزایتان (سینگل یا مولتی) دارد. اما ورود شما باید به خاک کشوری باشد که از آن ویزا گرفته اید.

طبق قوانین مهاجرت به اروپا، کسانی که ویزای شینگن طولانی مدت دارند می‌توانند در هر ۱۸۰ روز به مدت ۹۰ روز به کشور دیگری در حوزه شینگن بروند در صورتی که:

• هدف قابل قبولی برای رفتن به آن کشور داشته باشند؛
• منبع مالی کافی برای تأمین هزینه‌ی سفر و بازگشت خود را داشته باشند؛
• تهدیدی علیه سیاست، سلامت و امنیت عمومی به حساب نیایند.

منبع:

https://ec.europa.eu/immigration/general-information/who-does-what_en
https://ec.europa.eu/immigration/general-information/already-eu_en